เด็กหนุ่มกับชาม ข้อคิดดีๆในการเลือกมิตร เด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้าไปเลือกซื้อชามในร้านแห่งหนึ่ง เขาหยิบชามใบหนึ่งขึ้นมา เมื่อเห็นชามใบที่ถูกใจ ก็เอาชามที่อยู่ในมือนั้นเคาะไปยังชามใบที่ถูกใจเพื่อฟังเสียงชามกระทบกัน เมื่อชามทั้งสองใบกระทบกันกลายเป็นเสียงหนักๆ ไม่ดังกังวานเหมือนที่เขาคิด เขารู้สึกผิดหวังได้แต่ส่ายหัวไปมา จากนั้น เขาก็ได้เลือกชามใบใหม่ใบแล้วใบเล่า ชามทุกใบทำให้เขาส่ายหน้าและผิดหวังทุกใบ ไม่มีใบใดที่ทำให้เขาพอใจได้เลย แม้แต่ใบที่เถ้าแก่เลือกให้ ซึ่งเป็นชามเกรด A เขาก็ยังส่ายหน้าไม่พอใจอยู่ดี ด้วยความสงสัยของเถ้าแก่ จึงถามชายหนุ่มว่า “คุณเอาชามมาเคาะกันทำไม?” “อาจารย์ท่านหนึ่งสอนผมว่า หากจะซื้อชาม ให้เอาชามมาเคาะกัน หากเสียงชามกังวาน นั่นแปลว่าชามใบนั้นมีคุณภาพครับ” ชายหนุ่มตอบเถ้าแก่เจ้าของร้าน เจ้าของร้านหยิบชามใบหนึ่งขึ้นมาส่งให้เขา แล้วบอกกับเขาว่า “พ่อหนุ่ม คุณลองเอาชามใบนี้ไปเคาะกับชามใบอื่นดูสิ ฉันเชื่อว่าคุณน่าจะได้ชามที่คุณพอใจ” เขารับชามใบนั้นมาแบบเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็ลองทำตามที่เถ้าแก่บอก น่าแปลกจริงๆ ไม่ว่าเขาหยิบชามใบใดขึ้นมา เมื่อเอาขึ้นมาเคาะกับชามที่เถ้าแก่หยิบให้ ชามทุกใบต่างก็ดังกังวานเหมือนที่อาจารย์ท่านนั้นได้บอกแก่เขา “แปลกจริงๆครับ ทำไมชามใบนี้ถึงพิเศษแบบนี้ละครับมันต่างจาก ชามที่ผมหยิบมาเมื่อสักครู่นี้ยังไง?” เถ้าแก่อมยิ้มชอบใจ เฉลยให้ชายหนุ่มฟังว่า “ชามใบนี้ไม่ได้มีอะไรพิเศษกว่าชามใบอื่นแต่อย่างใด ที่มันต่างกัน ก็เพราะชามที่คุณหยิบมาเมื่อสักครู่นี้ มันเป็นชามที่มีรอยร้าว เมื่อคุณเอาไปเคาะกับชามใบใดๆมันจะมีเสียงกังวานได้ยังไง หาก คุณต้องการชามดีๆสักใบ คุณต้องมั่นใจก่อนว่า ชามที่อยู่ในมือ ของคุณก็เป็นชามที่มีคุณภาพเหมือนกัน” …….. ชามที่ร้าว ก็เหมือนใจที่มีรอย หากคุณมีความจริงใจในการคบมิตร ย่อมได้รับความไว้เนื้อเชื่อใจ ดั่งชามที่กระทบกัน ชามดีย่อมกังวาน ชามร้าวจะกังวานได้อย่างไร? …

แต่งกับใครก็เสียหาย! สำหรับหญิงสาว แต่งกับหนุ่มมีเงิน อู้ฟู่แต่อ้างว้าง! กินอยู่สุขสบาย มีรถขับ มีบ้านหรู มีเงินชอบปิ้งไม่ขาดมือ ชีวิตอย่างนี้ต่างก็เป็นความใฝ่ฝันของหญิงสาวค่อนโลก แต่ทว่า หนุ่มรวยมีเงิน ต้องเข้าสังคมและสังสรรค์ไม่เว้นแต่ละวัน แต่กับหนุ่มประเภทนี้ เหมือนแต่งกับทีวี แต่งกับร้านเสริมสวย ชีวิตเหมือนสุขอยู่กับความหรูหรา แต่ทว่าความทุกข์ที่ซ่อนอยู่ในใจ ใครเล่าจะรู้? แต่งกับหนุ่มหล่อ เท่ากับหาเรื่องให้ชีวิตไม่เป็นสุข! หนุ่มหล่อหน้าตาดี แม้เขาจะรักคุณเพียงคนเดียว แต่เขาก็เป็นที่หมายปองของสาวอื่นด้วยเช่นกัน หากหนุ่มคนนั้นอัธยาศัยดีด้วยแล้ว คุณเตรียมยาดม ยาลม ยาอม ยาหม่องเอาไว้เลย นอกจากนี้ก็เตรียมร้องเพลงของตั๊กศิริพรด้วยเช่นกัน “อยากจะรู้ เธอไปกับใคร อยู่กับใคร ทำไรรึเปล่า ธุรกิจ เธอดีเพียงใด ต่างกันเพียงไหน ธุรกิจเรา แบบเบาๆ เป็นงานจ๊อบเล็ก จ๊อบใหญ่ ถ้าใหญ่ ใหญ่ขนาดไหน คนดำเนินงาน ประธานเป็นใคร ดียังไง ถึงหายเงียบฉี่ กักตัวเธอไป หลายที หลายทีฮึ งานใหญ่ซิ” แต่งกับหนุ่มมีเวลา เขาเข้างานและกลับบ้านเป็นเวลา ทำกับข้าวเก่ง มีเวลาไปเดินห้างกับคุณ และยังสอนลูกเก่งอีกด้วย สามีอย่างนี้เป็นสามีในอุดมคติของหญิงสาวหลายๆคน มันน่าจะดีใช่หรือเปล่า? อาจจะเปล่า! เขามีเวลาให้คุณ แต่เขาอาจไม่มีเงิน! …

1. พ่อแม่พยายามเลี้ยงเราให้มีความสุข ไม่ได้ให้มาทุกข์เพื่อคนอื่น 2. เห็นเขาต่ำใส่ อย่าต่ำสวน เพราะสุดท้ายเราก็จะต่ำไม่ต่างกัน 3. หัดทำอะไรเองบ้าง แล้วเราจะรู้ว่า เราเก่งไม่แพ้ใครเหมือนกัน 4. เรามัวแต่มองหาสิ่งที่เราทำแล้วถนัด จนลืมเติมเต็มสิ่งที่เราอ่อนหัดให้ตัวเราเอง 5. การที่จะประสบความสำเร็จนั้น เราต้องเป็นคนที่ “ง่ายที่จะเริ่ม” และ “ยากที่จะเลิก” 6. เราเกิดมาเพื่อใช้ชีวิต ไม่ได้มีชีวิตให้คนอื่นเอาไปใช้ 7. เปลี่ยนท้อแท้ ท้อถอย เป็นท้าทายกันเถอะนะ 8. เราอาจจะลืมผู้ร่วมหัวเราะ แต่เราจะไม่มีวันลืม ผู้ที่เราร่วมร้องไห้อย่างแน่นอน 9. พยายามออกห่างจากคนที่มองโลกในแง่ร้าย เพราะเป็นโรคที่ติดต่อได้ 10. ไม่ผิดหรอกที่เราจะเสียใจเพราะคำพูดคน แต่อย่ายอมเสียคน เพียงเพราะคำพูดใคร 11. การที่เราใส่ใจคนรอบข้าง จะทำให้เราฉลาดขึ้น 12. อย่าเปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร และอย่าให้ใครเปลี่ยนตัวเองเพื่อเรา เพจ ภาษาญี่ปุ่นและสิ่งดีๆ สุภาษิตจีนกล่าวว่า “พึ่งคน คนล้ม พิงภูเขา เขาถล่ม” ในยามอ่อนแอ.. เราอาจรู้สึกว่าต้องการที่พึ่ง แต่ในความเป็นจริง ไม่มีใครเป็นที่พึ่งได้ตลอดไป นอกจากตัวของเราเอง การเอาแต่พึ่งคนอื่น.. จึงเป็นการหนีความจริงอย่างหนึ่ง ไม่กล้าเผชิญหน้ากับความจริง เราสามารถปรึกษาเพื่อหาคำตอบ …

ทุกคนต้องเตรียมตัวเอาไว้ เพราะว่าสุดท้ายก็ต้องอยู่คนเดียว มาดูเหตุผลว่าทำไม ทำไมเราถึงต้องหัด อยู่ตัวคนเดียว ให้ได้..คงไม่มีใครที่จะสามารถยืนอยู่ข้างๆ เราได้ตลอดไป การหัดให้ตัวเองได้ลอง อยู่ตัวคนเดียว ดูบ้าง จึงถือเป็นเรื่องสำคัญที่ไม่ว่าใครต่างก็ต้องเตรียมพร้อมรับมือ 1. ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอดไป ปฏิเสธไม่ได้ว่า “ เวลา ” มักพรากใครหลายๆ คนให้เดินออกไปจากชีวิต ในแบบที่เราเองก็ไม่ทันได้ตั้งตัวกันอยู่เสมอ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ในบางที ความรู้สึกเคว้งคว้างทั้งหลายจะก่อตัวขึ้นภายในจิตใจ จนทำให้รับรู้ได้ถึงความอ่อนแอที่มี ดังนั้น การใช้ชีวิตคนเดียวให้เป็น คือเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่ง ที่คนเราจะต้องหัดเรียนรู้เอาไว้ เพราะไม่ใช่ที่ว่า ทุกสิ่งบนโลกใบนี้จะสามารถคงอยู่ได้ตลอดไป ไม่เว้นแม้แต่ตัวของเราเองด้วยก็ตาม 2. เอาแน่เอานอนไม่ได้กับใจของคนอื่น เพราะใจคนเรา สามารถเปลี่ยนไปอย่างเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้ในทุกวินาที และเราไม่มีทางที่จะรับรู้ได้เลยว่า เมื่อถึงจุดๆ หนึ่งของชีวิต ใครบ้างที่จะยังคงอยู่เคียงข้างกันไปตลอด การเตรียมพร้อมรับมือกับความเปลี่ยนแปลงหลายๆ อย่าง จึงอาจมีส่วนช่วยให้สิ่งที่ต้องเผชิญหน้านั้น ไม่ใช่เรื่องยากเกินรับมือไหว 3. ไม่ต้องเป็นภาระหรือสร้างความเดือดร้อนให้กับใคร ในแง่ของความเป็นจริงคือ คนเราควรหัดใช้ศักยภาพที่มีอยู่ในตัวเอง หรือช่วยเหลือตัวเองให้ได้อย่างเต็มที่เสียก่อน และเมื่อไม่ไหว หรือคิดว่าทำไม่ได้แล้ว ค่อยหันหน้าไปพึ่งพาความช่วยเหลือจากคนอื่น ซึ่งการกระทำเช่นนี้ จะทำให้เรารู้สึกถึงได้ถึงคุณค่าที่มีอยู่ในตัวเองมากยิ่งขึ้น เพราะการหลีกเลี่ยงเป็นตัวภาระ หรือการสร้างปัญหาให้กับคนรอบข้างลดน้อยลง 4. ทำในสิ่งที่ต้องการได้อย่างเต็มที่ การได้ทำอะไรด้วยตัวเองแค่เพียงคนเดียว มักจะทำให้เรารู้สึกได้ถึงความเป็นอิสระ และสามารถใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการได้อย่างเต็มที่ และไม่ต้องเป็นห่วง …

แด่ลูกสาว แค่เจ้าอ้าปาก .. โลกก็เห็นไปถึงลิ้นไก่ ลิปสีสวยทำให้ผู้คนมองเห็นลูก แต่ถ้าลูกชอบอ่านหนังสือ เชื่อสิ, พวกเขาจะจดจำลูกได้ ดวงตาของผู้หญิงสวย กับ ดวงตาของผู้หญิงฉลาด …มีความแตกต่างกัน ทำให้ดวงตาสวยนั้นไม่ยาก แต่ทำให้ฉลาดนั้น, ขนตาปลอมยี่ห้อไหนก็ช่วยไม่ได้ … ผู้หญิงสวย เมื่อออกไปร่ายรำให้โลกดู ผู้คนจะพากันปรบมือให้เธอ ทว่า เมื่อผู้หญิงฉลาดแสดงความสามารถให้โลกเห็น ผู้คนจะกล่าวชื่นชมและมอบรอยยิ้มให้ แม่ไม่เคยปฏิเสธไพรเมอร์และรองพื้น ลิปเนื้อแมทท์นั่นยิ่งแล้วใหญ่ มันทำให้เราสวยขึ้น – ลูกจงมีความสุขกับมัน แต่จำไว้, การอ่านหนังสือทุกวัน จะช่วยให้ลูกสั่นสะเทือนโลกได้ …. ความสวยอาจพาเราไปถึงดวงดาว แต่ความฉลาดจะพาเจ้าไปถึงดวงอาทิตย์ จงครอบครองมันทั้งสองอย่าง ทั้งความสวย และ ความฉลาด ผู้หญิงที่มีแต่ความสวยมักหมุนรอบตัวเอง แต่ผู้หญิงที่มีความฉลาดด้วย โลกจะหมุนรอบตัวเธอ จักรวาลกว้างกว่า แค่หน้ากระจก อ่านหนังสือเถิดลูกสาว แค่เจ้าอ้าปาก โลกก็เห็นไปถึงลิ้นไก่ … อยากทาลิปสีดำให้ผู้คนชื่นชม กุญแจของความสมาร์ทอยู่ที่หนังสือ จำไว้

คติเตือนใจหญิง –  น้ำตาของหญิงสาว งดงามกว่ารอยยิ้มของเธอ –  ผู้หญิงโดยมากก่อเรื่องยุ่งๆ โดยไม่มีเหตุผล ผู้หญิงร้องไห้เมื่อไร เมื่อนั้นก็เป็นเหตุผลของเธอ –  มารยาทของคนโดยเฉพาะผู้หญิง สร้างวาสนาของตนได้เป็นอย่างดี –  อย่าสอนลูกหลานให้เป็นผู้ดีเย่อหยิ่ง หรือถือตัว จงสอนให้ลูกหลานเป็นลูกชายแท้ เป็นหญิงแท้ –  ภรรยางาม ทำให้สามีมีความสุขครึ่งๆกลาง ภรรยาดี ทำให้สามีสุขกายสุขใจตลอดชีวิต –  ก่อนแต่งงานจงจู้จี้เลือกสามี หลังแต่งงานจงอยู่ในโอวาทของสามี –  ผู้ที่หยิ่งผยองโดยเฉพาะผู้หญิง เท่ากับเปิดทางให้กับความชั่วร้ายเข้านอกออกในได้โดยง่าย –  แม่ที่ดีต้องไม่ตามใจลูก ไม่ว่าผิดหรือถูก แม่ที่ดีต้องสอนลูกให้อยู่ในสังคมได้อย่างสวัสดิภาพ –  ลูกๆจะเป็นอย่างไรในภายหน้า ขึ้นอยู่กับแม่ว่าจะอบรมอย่างไรชีวิตลูกๆจะยุ่งยากถ้าแม่ตามใจลูกจนเกินเลย –  น้ำตาของแม่ คือความรักรวมกับความห่วงใยที่มีต่อลูกตลอดกาลนาน –  สามีหูหนวก ภรรยาเป็นใบ้ ชีวิตแต่งงานของคู่นี้จะยั่งยืนตลอดกาล –  สามีดี ภรรยาดี ต่างต้องไม่ยุ่งเกี่ยวในเรื่องส่วนตัวของกันและกัน –  หน้าที่แท้จริงของภรรยา คือทำอาหารให้อร่อย ถูกปากสามี และภรรยาที่ดีต้องร่วมทุกข์กับสามีอย่างเต็มใจ –  ภรรยาดี ต้องฉลาดเข้าใจรู้ใจสามี มีหน้าที่ปฎิบัติสามีให้เป็นสุขปลอบโยนให้หายทุกข์ –  หญิงดี เมื่อรักชายใดแล้ว ก็เมตตาเขาผู้นั้นเพียงชายเดียวในชีวิต –  …

พยายามประคองความรักมานานเกือบปี ในที่สุดความเข้าใจก็ไม่สามารถยื้อความรักให้ไปต่อได้ โดย “บุ๋ม-ปนัดดา” เปิดหมดเปลือกขณะเป็นพิธีกรรายการ “ตกมันส์บันเทิง” ทางช่อง 9 MCOT HD หมายเลข 30 ว่า ยอมรับกลับมาเป็นโสดอีกครั้ง เมื่อสามีรุ่นน้อง “เอกริน นิลเศรษฐี” เก็บข้าวของออกจากบ้านย่านรามอินทรา หลังพูดคุยถึงเส้นทางชีวิตของแต่ละฝ่ายที่ระยะหลังไม่ค่อยลงตัว โดยต่างฝ่ายต่างขอกลับไปใช้ชีวิตโสดอีกครั้ง จบชีวิตคู่ที่ใช้ร่วมกันมาเกือบ 5 ปี นับตั้งแต่ พ.ศ. 2557 – 2561 (จะครบ 5 ปี ในวันที่ 19 ม.ค.) พิธีกรคนเก่งเผยช่วงครึ่งปีหลังได้คุยกับอดีตสามีว่า จะทำอย่างไรกับความสัมพันธ์ พร้อมให้เหตุผลถ้าวันนี้ “เอก” ไปดูแลยิมอย่างที่ถนัด บุ๋มไปทำงานเพื่อสังคมแล้วไม่เกลียดกันจะดีกว่าไหม เพราะกลัวว่าถ้าวันหนึ่งไปกันไม่รอดจนทะเลาะกัน จากรักมากกลายเป็นเกลียดคงไม่ดี ยิ่งบุ๋มมีลูกแล้วไม่อยากฟูมฟายต่อหน้าลูก ที่ผ่านมาพยายามทำให้ดีที่สุด เลยได้ข้อสรุปคือ ต่างคนต่างอยู่และเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน “เรามานั่งคุยกันว่า คุณจะเล่นเกมอย่างนี้ใช่ไหม ส่วนฉันจะทำงานเพื่อสังคมแบบนี้ใช่ไหม ที่ผ่านมาพยายามประคับประคองกัน ข้อเสียของบุ๋มคือเวลาที่บุ๋มรักเรามากๆ ตอนที่เขาทำอะไรไม่ถูกต้องบุ๋มจะไม่พูดตรงๆ เราบอกกับเขาอ้อมๆ คิดว่าไม่อยากทำร้ายเขา เพราะเราเป็นคนทำหน้านิ่งก็ดูดุแล้ว เราเลยบอกว่า คุณแค่นี้พอไหม อย่าเล่น (เกม) อีกได้ไหม …

10 ลำดับขั้นของการมีชีวิตคู่ที่ดี ขั้นที่ 1… อย่าเพิ่งไปเรียกร้องความรักจากใคร เราต้องอยู่อย่างมีความสุขคนเดียวให้ได้ก่อน เมื่อมีความสุขแล้ว เมื่อพร้อมที่จะเป็นผู้ให้แล้ว จึงคิดมีความรักแบบคู่ครอง ขั้นที่ 2… ทำตัวเองให้ดีก่อน ฆ่าความเห็นแก่ตัวของตนเองให้มากที่สุด และทำอย่างต่อเนื่อง ทำด้วยความรู้สึกว่า ความเห็นแก่ตัวเป็นสิ่งชั่วร้ายที่เราต้องการกำจัดให้หมดไปจากใจ ขั้นที่ 3… เมื่อสามารถมีความสุขด้วยตัวเองได้แล้ว เมื่อยกระดับจิตใจของตัวเองให้ดีได้แล้ว ถ้าอยากมีชีวิตคู่ จงใช้สติปัญญาเลือกคบหาคนดีมาเป็นคู่ อย่าดึงคนเลวมาเป็นคู่ อย่าดึงคนที่ไม่สนใจการพัฒนาจิตใจของตนเองมาเป็นคู่ และสิ่งนี้ต้องใช้เวลาในการพิจารณาจนเกิดความแน่ใจแล้ว จึงค่อยตัดสินใจ (อย่างไรก็ดี จะต้องเผื่อใจว่าด้วยว่า แม้พิจารณาดีแล้ว แต่อะไรๆ ก็ไม่แน่นอนทั้งนั้น) ขั้นที่ 4… เมื่อคบกันแล้ว คนทั้งสองต้องตั้งทัศนคติให้ตรงกันว่า จะใช้สัมพันธ์ในชีวิตคู่เป็นเครื่องมือขัดเกลาจิตใจตนเอง จะพากันไปสู่การละอัตตาตัวตน จะใช้ฐานะของความเป็นคู่รักนี้เป็นเครื่องมือลดทอนความเห็นแก่ตัวของตนเอง เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้น ต่างคนต่างมองมาที่ความผิดของตนเอง มองเข้าไปภายในตนเอง ไม่ใช่ฝ่ายตรงข้าม ซึ่งบุคคลที่จะทำเช่นนี้ได้ ขอเน้นย้ำว่า จะต้องเป็นบุคคลเปิดกว้าง เป็นผู้ที่ผ่านการพัฒนาจิตใจของตนมาแล้วในระดับหนึ่ง และสิ่งนี้ก็เป็นสิ่งที่คนทั้งสองจะต้องตระหนัก และกระทำไปพร้อมกัน ไม่ใช่มีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดกระทำอยู่ฝ่ายเดียว ขั้นที่ 5… ความสัมพันธ์ที่ดีในชีวิตคู่นั้น ไม่ใช่การเกิดขึ้นตามยถากรรม แต่เกิดจิตใจที่ปราถนาจะใช้ชีวิตตั้งมั่นอยู่ในคุณงามความดี ทั้งยังต้องมีทัศนคติของการใช้ชีวิตคู่ที่ถูกต้อง นั่นคือทัศนคติของการเป็นผู้ให้ มิใช่ผู้รับ มีความสามารถแยกออกว่าอะไรคือรัก อะไรคือหลง มีการยอมรับข้อด้อยของตน …

ข้อดีของการเป็น ‘คนใจแข็ง’ เชื่อว่าหลายๆ คน ก่อนที่จะกลายมาเป็น “คนใจแข็ง” ได้อย่างทุกวันนี้ ต่างก็ต้องเคยเป็น “คนขี้ใจอ่อน” กันมาบ้าง ซึ่งการเป็นคนใจอ่อน ถึงแม้จะดูใจดีและอ่อนโยน แต่หารู้ไม่ว่า ภายในใจลึกๆ แล้ว ก็ย่อมแฝงไปด้วยความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ แตกต่างจากการเป็นคนใจแข็ง ที่มักจะดูเป็นบุคคลใจร้ายในสายตาของคนอื่น แต่นั่นก็ถือเป็นผลพลอยได้ที่สามารถทำให้เราได้ปกป้องหัวใจตัวเอง 1. เจ็บปวดน้อยกว่า “คนขี้ใจอ่อน” คนที่ชอบใจอ่อนให้กับผู้อื่น แม้ว่าจะเป็นคนที่ดูอ่อนโยนและน่าสงสาร แต่ก็มักจะถูกทำร้าย และถูกหลอกได้ง่ายกว่าพวกใจแข็ง เพราะจะชอบหลงกลในคำพูดของคนอื่นได้ง่าย จึงทำให้ใครต่างก็เข้ามาหาผลประโยชน์ และเมื่อหมดผลประโยชน์ก็ย่อมหมดความสำคัญตามไปด้วย 2. คิดมากกับเรื่องต่างๆ น้อยลง การเป็นบุคคลที่มีความใจแข็ง จะส่งผลให้ใส่ใจกับเรื่องต่างๆ ที่ไม่สำคัญน้อยลง จนกลายเป็นคนที่ดูไม่แคร์ใคร หรือสิ่งใดบนโลกใบนี้ ซึ่งข้อดีก็คือ ไม่ต้องเก็บทุกอย่างมาคิดมากจนเกิดเป็นความทุกข์ และสามารถใช้ชีวิตได้อย่างเป็นปกติสุขมากกว่าคนที่มักนำเรื่องทุกอย่างกลับมาคิด 3. คนรอบข้าง (บางคน) จะไม่มีผลต่อชีวิต คนบางคนก่อนหน้าที่จะกลายมาเป็นคนใจแข็ง เชื่อว่าต้องเคยเป็นคนขี้ใจอ่อนมาก่อน และเกิดความรู้สึกว่าตัวเองต้องถูกทำร้ายจิตใจหรือโดนเอาเปรียบอยู่บ่อยครั้ง เพราะการแคร์และให้ใจกับผู้อื่นมากเกินไป จนทำให้คิดได้ว่า ควรปกป้องความรู้สึกตัวเองโดยการไม่สนใจอะไรอีกต่อไป 4. ฉลาด มีชั้นเชิง มีสติ คนพวกนี้มักจะมีความรอบครอบ และมีสติในการไตร่ตรองสิ่งต่างๆ รอบตัวได้ดีกว่าคนทั่วไปเสมอ เพราะหลีกเลี่ยงการถูกหลอกจากผู้อื่น และกลัวความผิดหวังที่ต้องพบเจอ หากมีการตัดสินใจที่ผิดพลาด …

“แอม” เสาวลักษณ์ ลีละบุตร เล่าว่า… ได้พบเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งเพิ่งกลับจากการไปปลูกป่า หน้าตาของเธอเบิกบานด้วยความปิติที่ได้ช่วยฟื้นฟูธรรมชาติ เธอพรรณนาถึงคุณประโยชน์มากมายของการปลูกป่า ทั้งบรรเทาโลกร้อน เพิ่มออกซิเจน ให้ร่มเงา ปกป้องหน้าดิน และช่วยให้ฝนฟ้าตกต้องตามฤดูกาล ฯลฯ “ดีจังเลย” แอมยินดีกับเพื่อน “ตอนนี้เธอปลูกต้นไม้ที่บ้านเยอะเลยสิ” เพื่อนทำหน้าเซ็งทันทีแล้วตอบว่า “โอ๊ย ใครจะไปกวาดใบไม้ไหว ร่วงอยู่ได้ เลยตัดทิ้งไปแล้ว” รักป่ารักต้นไม้ทั่วทั้งโลกนั้น บางครั้งกลับง่ายกว่ารักต้นไม้ในบ้าน เราพร้อมจะไปปลูกป่าทั่วทุกหนแห่ง แต่คร้านที่จะดูแลต้นไม้ในบ้าน ปลูกป่านอกบ้านไม่ใช่เรื่องยาก แค่หย่อนกล้าไม้ลงหลุมแล้วกลบ จากนั้นก็กลับบ้านได้เลย แต่ปลูกต้นไม้ที่บ้านสิ เรายังต้องรดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ยนานนับปี ครั้นต้นไม้เติบโตสูงใหญ่ ก็ยังต้องเสียเวลากวาดใบไม้ร่วงไม่หยุดหย่อน วันดีคืนดีกิ่งไม้อาจตกมากระแทกหลังคาเป็นรู เป็นเพราะต้นไม้นอกบ้านให้แต่สิ่งดี ๆ มีแต่สิ่งที่น่าชื่นชม ไม่เป็นภาระแก่เราเลย เราจึงรักเขาได้ง่าย ส่วนต้นไม้ในบ้านนั้นเรียกร้องการดูแลเอาใจใส่จากเรา แถมยังอาจก่อปัญหาให้ด้วย หลายคนจึงมองเห็นแต่ข้อเสียของเขา จนรู้สึกระอาขึ้นมา เป็นเพราะเหตุผลเดียวกันนี้หรือเปล่า? ผู้คนเป็นอันมากจึงรักและชื่นชมคนอื่นได้ง่ายกว่าคนในบ้าน เราเห็นแต่ความดีของคนไกลตัว เพราะเขาไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเราเลย ส่วนคนในบ้านนั้นอยู่ใกล้กับเรามากเกินไป จึงเห็นแต่ข้อเสียของเขา หรือเห็นเขาเป็นภาระที่ต้องดูแลเอาใจใส่จนกลบข้อดีของเขาไปเกือบหมด ผลก็คือเรามักสุภาพอ่อนโยนกับคนไกล แต่มึนตึงฉุนเฉียวง่ายมากกับคนใกล้ตัว ลองมองให้เห็นคุณประโยชน์หรือความดีของต้นไม้ในบ้านบ้าง เราอาจจะรักเขาได้ง่ายขึ้น หลายคนมาเห็นประโยชน์ของต้นไม้ในบ้าน ก็หลังจากที่โค่นจนเหลือแต่ตอ แต่นั่นก็สายไปแล้ว จะไม่ดีกว่าหรือ หากเรารู้จักชื่นชมเขาขณะที่ยังอยู่กับเรา กับคนในบ้านก็เช่นกัน …